Wczoraj odbyła się pierwsza sesja, podczas której grupy teatralne biorące udział w projekcie PODAJ DALEJ wymieniały się technikami.

Każda z grup w PODAJ DALEJ ma na początku 1,5 godziny, by zaproponować swoje techniki pracy innym. Wszystkich nas jest czterdzieścioro, więc poprowadzenie tak licznej grupy to nie lada wyzwanie. Instruktorzy są obecni na zajęciach i w razie czego służą radą.

W niedzielę swoje techniki proponowali uczestnicy grup Stowarzyszeń Pedagogów Teatru i Praktyków Kultury.

Zaczął Kacper od rozgrzewki dla ciała i dla umysłu. Następnie Michał zaproponował pracę w parach nad przedłużeniem ruchu partnera i nad słuchaniem, dokąd partner chce nas poprowadzić. Potem dzięki Magdzie i Asi pracowaliśmy w dużej grupie nad wspólną przepływającą formą. Na koniec Sonia przeprowadziła nas przez doświadczenie ucieczki z więzienia.

Grupa Praktyków rozpoczęła od wypisania, iloma językami mówimy i wyszło ich naprawdę wiele – nie tylko angielski, hiszpański, francuski, rosyjski, ale też gruziński, kurdyjski, arabski, czeczeński, kirgiski. Po tym wstępie Arturo nauczył nas układu wywodzącego się ze sztuki walki kallaripayattu, który wykonaliśmy w parach licząc na 3, każdy nie w swoim języku. Uwierzcie, nie było to proste. Następnie Madina, Khava i Anzor pokazali nam kroki tańca dagestańskiego.

Zakończyliśmy czymś, na co wielu z nas czekało – wspólnym tańcem bretońskim, do którego muzykę na żywo grają dla nas niezastąpieni Nela i Daniel. Dlaczego ten taniec daje tak wiele radości? Zamierzamy powtórzyć go jeszcze wiele razy.

Już jutro kolejne spotkanie wymiany, które poprowadzą śmiałkowie z innych grup.